6 Şubat 2014 Perşembe

Bencillik

İnsanların sadece kendilerini düşünmelerine sinir oluyorum ve bu olayı sıkça yaşamak çok can sıkıyor. Biraz düşünmek gerek , sanki hayatlarında vakit olmayan bir tek kendileri. Benim hep boş vaktim var ve ben isteklerini yapabilirim ne de olsa üniversite bitti ve şu anda iş arıyorsun uygunsundur. Benim de nefes almaya ihtiyacım var asıl benim nefes almaya ihtiyacım var hatta. Üstlenemediğin görevler varsa kendi kendine başaramayacaksan söz vermeyeceksin. Söz veriyorsan da benden rica edeceksin , emir vermek nedir.
Ayrıca eğer başına kötü bir durum geliyorsa bunun için yanında olan insanları terslememeli insan. Sen bir düşün dememeli , aynı şeyleri yaşamadan anlayamaz insan. Ama kimsenin hayatıda aynı düzende gitmiyor. Mesela sen sinemaya gittin ve hayatında ilk defa sinemaya giden biri var ikiniz aynı keyfi alamazsınız değil mi? Bu durumda başına bir şey geliyorsa da ben anlayamam onu aynı durumu yaşasak bile anlayamam ama ben ancak bu kötü durumda elimden geldiği kadar yanında olmak isterim fakat durumu anlayamıyorum diye ters konuşulursa da kırılırım. Karşındakini insanı kırmak çok kolaydır zaten .
O yüzden bir şey söylemeden önce düşünmek lazım işte ama bu ne yazık ki pek sık rastlamadığımız bir olay. Hayatı insanları olduğu gibi kabul edip kötü düşüncelerden kendimi arındırarak kaldığım yerden devam edeyim ben hayata.

4 yorum:

  1. kim sinirlendirdi seni bu kadar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. en yakınımdakiler yumiyum :(

      Sil
    2. genelde en yakınımızdakilerin bize nazları geçtiği için düşüncesizlik edebiliyorlar ve itiraz hakkı tanımıyorlar bile!

      Sil
    3. ne yazık ki ! Hayır demeyi öğrenmem lazım sanırım benimde.

      Sil